การมีธุรกิจเป็นของตัวเองเป้นความฝันของคนรุ่นใหม่จำนวนไม่น้อย แต่อย่างที่ทุกคนรู้ว่า การทำธุรกิจไม่ใช่เรื่องง่าย แถมพอวาดฝันไว้แล้ว… การทำงานประจำก็ดูเป็นเรื่องน่าเบื่อที่ต้องอดทนให้ผ่านไป
จะดีแค่ไหนถ้าเปลี่ยนการทำงานประจำเป็นวิชาสร้างธุรกิจของตัวเอง..
การมีธุรกิจเป็นของตัวเองเป้นความฝันของคนรุ่นใหม่จำนวนไม่น้อย แต่อย่างที่ทุกคนรู้ว่า การทำธุรกิจไม่ใช่เรื่องง่าย แถมพอวาดฝันไว้แล้ว… การทำงานประจำก็ดูเป็นเรื่องน่าเบื่อที่ต้องอดทนให้ผ่านไป
จะดีแค่ไหนถ้าเปลี่ยนการทำงานประจำเป็นวิชาสร้างธุรกิจของตัวเอง..
ถ้าคุณเป็นเจ้าของธุรกิจแล้วเหตุผลในการสร้างธุรกิจนั้นคือการสร้างสถานที่ที่ทำให้คุณมีงานทำไปเรื่อย ๆ อาจไม่ใช่สิ่งที่ถูกต้อง
หนังสือแปลจากภาษาญี่ปุ่นเขียนโดย คุณทาคาอิ โยโกะ เป็นหนังสือที่อ่านสนุกเพราะให้ความรู้ผ่านเรื่องราวที่น่าติดตามเพราะต้องคอยลุ้นว่า โยซุเกะจะสามารถแก้ปัญหาของร้าน “คาเฟ่บอตทอม” ของเขาได้หรือไม่อย่างไร
เส้นทางชีวิตของ CEO อายุน้อยที่ปั้นแบรนด์ Haewon ด้วยตนเองตั้งแต่ 0 จนถึงจนประสบความสำเร็จเป็นอย่างมาก เธอทำได้อย่างไรวันนี้จะเล่าให้ฟังครับ
เคยสังเกตไหมว่าคนบางคนทำบางอย่างได้ดีเหมือนง่ายไปหมด ในขณะอีกคนทำในสิ่งเดียวกัน พยายามเท่ากันแต่ก็ยังไม่ได้ดีเท่าที่ควร ปัจจัยที่ทำให้เกิดความแตกต่างขณะนี้คือ “พรสวรรค์”
ผู้ปกครองที่เก่งและถูกพูดถึงเป็นอันดับต้น ๆ คงหนีไม่พ้น โจโฉ เล่าปี่ และซุนกวนจากยุคสามก๊ก ทั้งสามมีจุดเด่นด้านไหนบ้าง วันนี้ผมจะมาเล่าให้ฟังครับ
การเสาะแสวงหาความสุขเป็นเหมือนการวิ่งไล่ตามเงาตัวเอง เหมือนจะได้อยู่แค่เอื้อมแต่ก็เอื้อมไม่ถึงสักที…
คนทั่วไปอาจคิดว่าธุรกิจคือกิจการขนาดใหญ่มีเงินทุนเยอะ ๆ จัดตั้งเป็นบริษัทจำกัดหรือมหาชน การค้าขายคือกิจการขนาดเล็กซื้อมาขายไป เป็นแผงลอย ร้านเล็ก ๆ ซึ่งก็ไม่ได้ถูกเสียทีเดียวนัก
แน่นอนว่างานเขียนก็เหมือนมีด มีทั้งประโยชน์และโทษในตัวของมันเอง เราอาจนำมีดเป็นเครื่องมือให้การทำอาหาร หรือใช้มีดในการประหัดประหารชีวิต งานเขียนก็เป็นเครื่องมือชนิดหนึ่ง
ความต้องการของมนุษย์นั้นไม่มีขีดจำกัด ห้วงน้ำหรือมหาสมุทรที่กว้างใหญ่ แต่ไม่มีที่ไหนเลยกว้างใหญ่กว่าความอยากในจิตใจของมนุษย์